Koc wojskowy (II RP)

Można wyróżnić dwa rodzaje kocy koszarowych wz. 31.W. i wz. 31.M. oraz koc polowy wz. 31.

Koc koszarowy wz. 31.M., dł. 200 cm, szer. 140 cm, waga około 2600 gr., wykonany z czystej żywej wełny, barwa szara naturalna. Służył do użytku szeregowych w koszarach.

Koc koszarowy wz. 31.W., dł. 195 cm szer. 136 cm, waga około 2100 gr., wykonany z mieszanej wełny żywej i ponownej ze ścinków sukiennych, barwa naturalna. Służył równocześnie jako zastępczy koc polowy.

Koc polowy wz. 31, dł. 195 cm, szer. 136 cm, waga około 1500 gr., wykonany z czystej żywej wełny, barwa trwała ochronna (kolor w zależności od wprowadzonej w danym okresie, od zieleni jasnej po musztardę). Służył do wyposażenia polowego żołnierza, mógł być czasami używany jako dodatkowy koc koszarowy.

Koc polowy służył zasadniczo jako posłanie i noszony był złożony pod klapą tornistra lub w jego wnętrzu. Jako okrycie służył płaszcz – przenoszony na tornstrze w postaci zrolowanej.
Podczas wystąpień w służbie garnizonowej – na tornistrze rolowano koce.

Opisy kocy na podstawie: „Warunki Techniczne koc wz. 1931 z 15 czerwca 1931 roku”.
Według informacji przekazanych przez użytkowników „Plutek” i „ArturSz” na forum dobroni.pl