Powrót z manewrów
Podkute buty tłuką bruk:
raz, dwa, trzy, cztery — raz, dwa, trzy —
w jednej kompanii dwie kompanie nóg:
trach, trach, trach, trach, trach.
Podkute buty rumocą jak werble:
raz, dwa, trzy, cztery — raz, dwa, trzy —
pękają w bruku zygzakami szczerby
i kamień miele się w piach.
Continue reading
Żołnierzu! otóż dziś na znak
Za męstwo twoje i na chwałę
Zwycięskich dni, gdyś w bojów szlak
Piersią swą wrogów parł nawałę,
Pułkowe dzierżysz dzisiaj godło,
Po które wróg już dłonią podłą
Nie sięgnie, by je zedrzeć w pył,
Bo póki starczy krwi i sił
Za Wolność, Honor i za Wiarę,
Ty twardo staniesz pod sztandarem.
Continue reading