Zaiste dziwny to przypadek, ale się taki zdarzył. W 1927 r. w dyspozycji dowódcy 15 Dywizji Piechoty, gen. bryg. Wiktora Thommee, znajdował się kontradmirał Wacław Kłoczkowski. Dziennikiem Personalnym z 17 marca 1927 r. został mianowany dowódcą piechoty dywizyjnej (pedekiem) 15 DP. Stanowisko objął po płk. Kazimierzu Łukoskim. W lipcu 1927 r. podjęta została decyzja o przeniesieniu admirała w stan spoczynku i wyznaczeniu na to stanowisko płk. SG Henryka Pomazańskiego. Ostatecznie w stan spoczynku przeszedł z dniem 30 września 1927 r.
Odsunięcie kontradm. Kłoczkowskiego z wysokiego stanowiska w Kierownictwie Marynarki Wojennej (zastępca szefa) miało związek z tzw. aferą minową. W 1927 r. Szefem Kierownictwa Marynarki Wojennej był komandor Jerzy Świrski – nasz bohater nie mógł więc objąć żadnego stanowiska w KMW ani w MSWojsk. Mimo wszystko takie mianowanie trudno wytłumaczyć.