Żołnierzu! otóż dziś na znak
Za męstwo twoje i na chwałę
Zwycięskich dni, gdyś w bojów szlak
Piersią swą wrogów parł nawałę,
Pułkowe dzierżysz dzisiaj godło,
Po które wróg już dłonią podłą
Nie sięgnie, by je zedrzeć w pył,
Bo póki starczy krwi i sił
Za Wolność, Honor i za Wiarę,
Ty twardo staniesz pod sztandarem.

Żołnierzu! wielki dzisiaj dzień
Twe bohaterskie czyny wieńczy
Zwycięskich bojów – sławy śnień,
Zbudzona nuta w łonie dźwięczy
I wargi szepcą słowa święte
W przysięgi wielki ślub zaklęte,
A w myśl przysięgi świętych słów
Niezłomny w ogniu wrażym huf,
Gdy zadmie róg na bój fanfarę
Ty staniesz wierny pod sztandarem.

I w boju, gdy pocisków grad
Śmierć siejąc, padać będzie gęsto,
Ty za sztandarem pójdziesz w ślad
Niepomny ofiar po zwycięstwo
I krwi przelanej w boju czynem,
Ozdobisz chwały go wawrzynem.
A kędy sztandar będzie wiódł
Nie zmoże Ciebie żaden trud
Bo twojej młodej krwi ofiarę
Tyś gotów złożyć pod sztandarem.

Gdy wróg na kraju stąpi próg
Nie złami piersi Twoich tarczy
Ślubujesz dzisiaj – świadkiem Bóg –
Że póki w żyłach krwi wystarczy,
Pod dziś wręczonym pułku znakiem
Umrzesz żołnierzem i Polakiem.
Przelana w boju świętym krew
Znów w plon bogaty wyda siew
I zajaśnieje męstwo stare,
Znów blaskiem świeżym pod sztandarem.

Pamiętny w dziejach pułku dzień
Pamiętne padły dzisiaj słowa,
Niech w każdem serca twego drgnień
Pamiętna chwila ta się chowa.
A gdy krwi spłacisz dług Ojczyźnie
Zdaj sztandar czysty znów w spuściźnie,
By znak pułkowy młody huf
Szlakiem tradycji powiódł znów
Ba bój, gdy zagra róg fanfarę
Huf wierny stanie pod sztandarem.

I ziemi śląskiej będzie strzegł
Twój sztandar, symbol pułku chwały
Gdzie Odry nurt, gdzie Odry brzeg
Tam wolny wzleci orzeł biały.
Na zagrożonej tam granicy
On wierny stanie na strażnicy
I chociaż minie wieków wiek
On śląskiej ziemi będzie strzegł.
Za wspólną Wolność, Honor, Wiarę
Żołnierz stać będzie pod sztandarem.

T. Przyjemski, 73. p. p.
4-go stycznia 1922 r.

ZW/22-2-20?/3-5/?