Stefania Tuchołkowa z Zaleskich urodziła się 25 kwietnia 1874 r. w Bożejewiczkach (pow. żniński). W roku 1891 wyszła za mąż za ziemianina Antoniego Tuchołka. Do Bydgoszczy przeprowadzili się parę lat później. Cały swój wolny czas poświęcała pracy społecznej. Współpracowała z „Dziennikiem Bydgoskim”, znana była także z działalności literackiej.
Gdy wybuchło Powstanie wielkopolskie znalazła się w grupie kobiet, które pomagały bydgoszczanom przedostawać się przez linię frontu do oddziałów powstańczych, a także organizowała pomoc medyczna dla rannych powstańców, którzy znaleźli się w niewoli. Wśród Bydgoszczan cieszyła się szacunkiem i poważaniem, poproszono ją by została Matką Chrzestną sztandaru ofiarowanego 62 Pułkowi Piechoty, wybrana została także do Rady Miejskiej. Zmarła po ciężkiej chorobie 4 marca 1924 r. Jej pogrzeb przemienił się w patriotyczną manifestację. Uczestniczył cały korpus oficerski 62 p.p. z dowódcą ppłk. Grabowskim na czele. Kondukt z kościoła p.w. Najświętszego Serca Jezusa (na pl. Piastowskim) poprowadził ks. proboszcz Putz w asyście innych księży. Trumnę na swoich ramionach ponieśli oficerowie Pułku w asyście kompanii honorowej, a orkiestra 62 p.p. odegrała marsz żałobny. Ciało złożono do grobu na Cmentarzu Nowofarnym.

Warto poszukać:
Tuchołkowa Stefania, Wspomnienia z życia, Bydgoszcz 1923
54,55,56,58