Karta dawnej Polski z przyległymi okolicami krajów sąsiednich na 1:300.000 opracowana została przez generała Wojciecha Chrzanowskiego. Pracę nad mapą rozpoczął w 1822 r. Stanowi kompilację wcześniejszych opracowań, a wydana została w komplecie na 48 arkuszach w 1859 r. w Paryżu. Miała służyć potrzebom narodowego powstania. Choć ze względu na brak lasów nie spełniła swego pierwotnego zadania uważana jestt za najlepszą mapę stworzoną przez Polaków na emigracji i zaliczana jest do najcenniejszych prac kartograficznych XIX wieku.

Wojciech Chrzanowski (ur. 14 stycznia 1793 w Biskupicach, zm. 26 lutego 1861 w Paryżu) służbę wojskową rozpoczął w 1810 r. w Warszawie w korpusie artylerii. Uczestnik kampanii napoleońskiej. Od 1815 r. w armii Królestwa Polskiego. Uczestnik wojny rosyjsko-tureckiej (1828) oraz powstania listopadowego. W 1831 r. nominowany na Gubernatora Warszawy w stopniu generała dywizji.
Po klęsce powstania wyemigrował do Paryża. W latach 30. XIX w. wysłany przez rząd angielski do Turcji, badał tamtejsze stosunki i przedkładał rządowi brytyjskiemu projekty reform, głównie wojskowych. Wstąpił do wojska tureckiego i zapoczątkował w nim zmiany organizacyjne, szkoleniowe i administracyjne. Prowadził studia terenowe w Azji Mniejszej, Kurdystanie, Syrii i Mezopotamii w celu opracowania koncepcji obrony tych prowincji na wypadek wojny z Rosją. W Bagdadzie organizował korpus kawalerii arabskiej. Pod koniec 1840 r. powierzono mu dowództwo wojsk tureckich w Azji Mniejszej, lecz nie chcąc współdziałać z posiłkującą Turków Armią Rosyjską, podał się do dymisji.
Po powrocie do Francji brał czynny udział w życiu politycznym i działaniach militarnych Wiosny Ludów. W 1848 r. objął dowództwo nad armią Piemontu. Po klęsce pod Novarą (1849) osiadł w Paryżu.

Autor wielu publikacji z dziedziny wojskowości, m.in.: O wojnie partyzanckiej (1835), Służba wojskowa w polu (1836), Opisanie bitwy grochowskiej (1909) oraz prac kartograficznych, m.in. map topograficznych Iraku i Kurdystanu.