Do 1922 r. wykonywano w WIG wyłącznie jednokolorowe kontrreprodukcje map zaborczych, głównie niemieckich, które zlecano przeważnie prywatnym zakładom graficznym, głównie firmie E. i K. Koziańskich. Pierwsze mapy w tej skali wykonywane przez WIG to głównie kopie map zaborczych. Przed wydaniem sprawdzano je pobieżnie w terenie oraz zmieniano nazewnictwo na polskie.
Wprowadzenie w 1923 r. jednolitych znaków topograficznych, zastosowanie reambulacji, a także oryginalnych zdjęć stolikowych oraz wprowadzenie barw (4 kolory) znacznie poprawiło treść i szatę graficzną map. Wydawano je zależnie od potrzeb w wersji jedno- lub czterobarwnej. Przy wydaniu czterobarwnym (sytuacja — czarna, rzeźba — brązowa, wody — niebieskie, lasy — zielone) nadrukowywano dodatkowo kolorem fioletowym siatkę meldunkową (kilometrową) w odstępach co 4 cm (1 km w terenie), opisaną równoleżnikowo literami, południkowo zaś cyframi.
Tereny objęte mapą 1:25.000 podzielono na tzw. rejony. Do 1928 r., kiedy to zakończono drukowanie map tego typu, wydano z terenów byłego zaboru pruskiego 6 rejonów a z byłego zaboru rosyjskiego 9 rejonów i po 1 ark. z okolic Skierniewic i Tomaszowa Mazowieckiego.
Liczba arkuszy w poszczególnych rejonach kształtowała się następująco: Pomorze (33), Wisła (7), Grudziądz (9), Bydgoszcz (14), Toruń (4), Zagłębie Polskie (21), Wilno (9), Osowieć (9), Obóz Leśna (4), Modlin (3), Brześć n. Bugiem (12), Dęblin (4), Łuck (11), Dubno-Krzemieniec (15), Pohulanka (1).
Łatwo wyczytać z nazw poszczególnych rejonów obejmujących poligony wojskowe, że mapa ta była wydawana głównie do przeprowadzania ćwiczeń artyleryjskich, rzadziej do celów gospodarczych. Łącznie wydano (88 + 70) 158 arkuszy.
Charakterystyka map szczegółowych
okres 1923-1928 | były zabór pruski | były zabór rosyjski |
podstawa opracowania | niemieckie zdjęcia topograficzne (1:25.000) | rosyjskie mapy – tzw. półwiorstówki (1:21.000) |
odwzorowanie | wielościenne | wielościenne |
szerokość geogr. | 6′ | 5′ |
długość geogr. | 10′ | 9′ |
obszar pokryty | ok. 120 km2 | ok. 90km2 |
Południk początkowy | Ferro | Pułkowo |
rzeźba terenu | warstwice | warstwice* |
pogrubione | 20 m | ok. 17 m |
ciągłe | 10 m | ok.8-9 m |
połówkowe | 5 m | ok. 4 m |
ćwiartkowe | 2,5 m | ok. 2 m |
*) przeliczono w zaokrągleniu z sążni na metry; na każdym arkuszu umieszczano tabelę ułatwiającą odczytywanie wartości warstwie z dokładnością do centymetrów
Ponadto w okresie tym nadal wykonywano kontrreprodukcje oryginalnych zdjęć topograficznych austriackich (1:25.000) oraz map niemieckich (1:25.000) i rosyjskich (1:21.000, 1:42.000) o niezmienionym formacie i nomenklaturze.