W Sarnach początkowo funkcję świątyni parafialnej pełniła drewniana kaplica, nieodpowiednia dla tamtejszej dużej wspólnoty katolików. Fundamenty pod budowę nowego murowanego budynku położono w 1936 r. Dwa lata później proboszcz sarneński poinformował Kurię Diecezjalną w Łucku, że „kościół został nakryty dachem. Nie wykończono jeszcze budowy wieży. Brak sufitu w kościele, tynków, dzwonów i organów. Na wykończenie budowy kościoła w Sarnach potrzeba jeszcze do 100 tysięcy złotych”. W czasie wojny odprawiano w nim nabożeństwa i kontynuowano prace wykończeniowe. Nie zdołano ich jednak sfinalizować. Podczas walk frontowych w 1944 r. pocisk zniszczył dach i sufit nad prezbiterium.

Za: Maria Dębowska, Kościół katolicki na Wołyniu w warunkach okupacji 1939-1945, Rzeszów 2008, s. 32

Sarny 19, 22, 25, 30, 32, 36, 37, 42, 53, 55 80, 81, 130, 134, 137, 141, 142, 148, 157, 161, 167, 169, 172, 173, 174, 175, 181, 185, 187, 203, 222, 250, 253, 261, 267, 276, 290, 295, 298, 350, 358, 362, 363, 414, 419, 420, 421, 437, 444, 445, 447, 449, 454, 458, 459

Źródła: Projekty erygowania nowych parafii…, s. 79
Materiały do dziejów diecezji łuckiej…, s. 47, 177.
L. Popek, Świątynie Wołynia…