Dekanat łukowski w XVI–XVIII w.

Ziemia łukowska ukształtowała się w ramach najpierw księstwa krakowskiego i sandomierskiego, województwa sandomierskiego, a następnie, od 1474 roku, w ramach województwa lubelskiego, gdzie stanowiła odrębny powiat. Łuków stanowił również siedzibę starostwa grodowego, obok Lublina.
W dokumencie biskupa Jastrzębca z 1418 roku, oprócz miasta Łukowa wymienia się 34 wsie: Jatrzębie, Łupiny, Radomyśł, Ławki, Dębowica, Nurzyna, Karwów, Wierzejki, Opacza, Mościska, Zarzecze, Białka, Stoczek, Sobole, Dminin, Domanin, Gołąbki, Jeziory, Szczygły, Świdry, Sochacz, Czerśl, Krasusze, Strzyżew, Trzebieszów, Łazy, Kąkolewnica, Turów, Biała, Krasew, Ulan, Domaszewnica, Sieńciaszka, Rozwadów. Miejscowości te wchodziły w skład parafii łukowskiej.
Następny dokument z roku 1737 wymienia następne wsie: Bystrzyca, Wola Bystrzycka, Chordzieżka, Czarna, Ruda, Serokomla, Wola Janowa, Zakepie, a w Liber Beneficjorum Długosza w tym samym czasie występuje: miasto Tuchowicz, Radoryż Wielki, Jeleniec, Jeleniecka Wola, Sarnów, Wola Sarnowska. Mało wiemy o miejscowościach położonych w pólnocno-wscodniej części Ziemi Łukowskiej. Dokumenty z lat 1430, 1435 i 1448 wymieniają tylko 7 miejscowości: Zbuczyn, Pruszyn, Rudki, Wyczółki, Siedlce, Golice i Krzesk.

Parafie ziemi łukowskiej:
Łuków, Przemienienia Pańskiego (od XI/XII w.?), 1254-1257 stolica biskupstwa.
– Domanice – kościół filialny z wydzielonym okręgiem, od 1747 samodzielna parafia (księgi metrykalne i kronika parafialna od 1769)
Tuchowicz, św. Marii Magdaleny (przed 1350-1351), +Nikodem_ok
Zbuczyn, św. Stanisława BM i Aniołów Stróżów (1418 – erekcja powtórna), obecnie dekanat
Pruszyn (1430), obecnie dekanat zbuczyński
Trzebieszów, Dziesięciu Tysięcy Rycerzy Męczenników (1430),
– Kąkolewnica – kościół filialny od XVIII w.
Ulan, św. Małgorzaty (ok. 1440),
Serokomla (1444–1445),
Kozirynek (Radzyń, 1456),
Siedlce (1532),
Radoryż (1588),
Stanin, Trójcy Świętej (1599),
Adamów (), –
Wojcieszków (), –

Inne parafie obejmujące teren ziemi łukowskiej:
Kock (przed 1327 r.).
Wilczyska (przed 1325–1328) i Wojcieszków.