A nation that keeps on eye on the past is wise.
A nation that keeps two eyes on the past is blind.
Photographer: William Murphy Follow
Źródło: www.flickr.com/photos/infomatique/5679500526
https://creativecommons.org/licenses/by-sa/2.0/
Korpusy z serii *ist
Korpusy z serii K
Ceny:
Pentax K-S2 – nowy 2200-2800
Pentax K-70 – nowy 2500-3000
Pentax KP – nowy 3850-4500
Pentax K-1 II – nowy 7300-8400
POWIEDZ MI, CO WIESZ O TYM MIEJSCU.
Śmierć stuknął palcem w czerwony kontynent. Jego kamerdyner przyjrzał się uważnie.
– Ach, tam… – mruknął. – Terror Incognita, tak je nazywaliśmy, kiedy jeszcze żyłem, panie. Continue reading
Popularność Siekiery, motyki przeszła najśmielsze oczekiwania jej bezimiennych autorów. Piosenkę śpiewano nie tylko w Warszawie i w większych miastach Generalnej Guberni, ale również w oddziałach partyzanckich. Tekst został oparty na kanwie znanej i starej piosenki, jeszcze z 1917 r.: Co użyjem to dla nas, bo za sto lat nie będzie nas! Siekiera, motyka, piłka, kleszcze, chodźże Maniu, zatańcz jeszcze… Już przed wojną wykorzystywano tę melodię do przeróżnych tekstów. Na przykład w 1938 r. w książce „Wiersze żołnierskie” zamieszczono tasiemcowy utwór Dzień żołnierza pióra plut. rezerwy Aleksandra Fuska z Nowego Targu. Piosenka liczyła aż 27 zwrotek.
Continue reading
Karwowski herbu Rawicz, w ziemi Łukowskiej, do których niewiem czy niektórzy nie należą wyżej położeni.
Continue reading
Kożuchowski, herbu Doliwa, w różnych województwach rozrodzeni: gniazdo jednak tego domu pierwsze jest Kożuchów w Czerskiej ziemi, sześć mil od Czerska: z których Kazimierz w roku 1697. dziedzic na tymże Kożuchowie, kwitnął.
Stanisław Kożuchowski, żona jego Dorota Majowna z kasztelanki Sieradzkiej spłodzona 1622. Epithalam. Matthiae Jacussov.
Alexander podstarości i sędzia grodzki Krakowski 1622.
Stanisław stolnik Kaliski z sejmu komissarz do pogranicznych od Szląska dyfferencyi 1667. Const. f. 21.
Alexander cześnik Wieluński, którego syn Mikołaj 1701.
Stanisław brat Alexandra cześnik także Wieluński, którego syn Alexander; był potem ten Stanisław podczaszym tamże 1704.
Michał Adam Kożuchowski archidyakon Chełmski, proboszcz Sieniński, sekretarz królewski Doliwczyk 1687.
N. chorąży Krakowski 1688. dobroczynny na kollegium Krakowskie u S. Piotra.
N. Kożuchowska Białogłowskiego, druga Kazimierza Dunina, małżonki.
Wojciech i Jan w Sendomierskiem 1632.
Stanisław Kożuchowski stolnik Kaliski, prawa koronne od roku 1550. do r. 1729. zebrał i do druku podał. — W roku 1778.
Franciszek cześnik Kaliski. — Krasicki.
Kożuchowski, herbu Roch albo Pierzchała, w ziemi Warszawskiej, Jędrzej 1632. r. Marcin podczaszy Drohicki, miał za sobą Annę Glinczankę, z której synów dwóch, Karol sterilis i Stanisław, ten najprzód miał za sobą Głębocką, po niej Szandyrowska, synowie jego, Józef, Alexander i Jan Stanisław pisarz Skarbowy 1632. Jan łowczy Podlaski. Jednaż ich dzielnica z Zaboklickiemi.
Osady zaginione historycznego województwa lubelskiego (część północna)
4. Andrzejów
10. Biadaczówka
26. Borki Gize
28. Borzymy
42. Budzyń [radzyński]
53. Chrusty
57. Cieszkowizna
65. Czepiele
66. Czerwone Role
80. Feliksówka [bialska]
89. Gołaczówka
96. Gradowiec
105. Iwanów Dobki
106. Iwanów Kościesze
107. Iwanów Przewary
109. Jagodne
115. Jedwi
116. Jeleniecka Wola
122. Karmanówka
124. Kąt Łuczyński
129. Kijki
137. Kopcie
142. Koziestany
144. Kozirynek Stary
145. Kozirynek Nowy
146. Kozły (Żyłki)
149. Krasusza Marcinowięta
151. Krętnica
163. Łapiguz
165. Ługi Gołacze
166. Ługowa Wola
168. Maćkowięta
182. Mała Olszewnica
195. Nadwitnie
202. Obelniki
211. Opatki
213. Oprza
221. Oty
230. Piaski [część Kolonii Lipniak]
255. Poważe
262. Radomyśl Sędki
263. Radzików Święski
270. Rozwadów
271. Rozwadów Majnoty
277. Ruda Siedlce
279. Ruda (Wiszniów)
299. Sochacz
302. Stara Wieś [siedlecka]
308. Szaniawy Gzary
309. Szaniawy Ryndy
310. Szaniawy Salomony
311. Szczepanki
314. Szczygły Dębniaki
319. Tchórzew Rogale
320. Tchórzewek
322. Trzcianka
327. Wielgórz Bajce
346. Wola Kąkolewska
350. Wola Krasowska
361. Wola Sarnowska
372. Wola Zembrowa
373. Wola Żabikowska
375. Wójtostwo
376. Wólka [koło Kozirynku]
394. Zamek
397. Zawady
406. Żaki Krasusza
408. Żurawiniec
KARWÓW (1414 n. Caruow) 9 km NE od Łukowa, powiat łukowski.
1. Parafia:
do 1430 Łuków,
od 1430 Trzebieszów (Litak 63-4).
2. Granice:
1504 z Rudą i Trzebieszowem (ŁP 35-6).
1512 z Rogalami, Rudą, Popławkami, Szaniawami (ŁP 1, 4-6).
1510 z Celinami (graniczyły „pod Karowowny grunt”).
3. Własność szlachecka
1414 pani Świętochna z Karwowa (ZL V 93).
1418 2 szlachty bez kmieci (ZDM I 328).
1425 Dziersław z Karwowa burgrabia łukowski (L 1661, 60).
1431 Adam z Karwowa (ZL II 292).
1444 Mikołaj z Karwowa (ZDM VIII 2497).
1475 Dziersław Karwoszky (ZL IX 65).
1531-3 szlachta bez kmieci, pobór z części Jakuba i Jana Mściszków 1/2 ł., Piotra Golanowicza 1/4 ł., Mikołaja, Jana, Macieja, Mikołaja Synowca zw. Szwądrowye 1/2 ł., Jana Andrzejowicza 1/4 ł., Piotra i Mikołaja Golana 1/4 ł., Jana, Stanisława, Jakuba Wierzchowskich 1/4 ł., Leonarda i Eliasza Golanów oraz in. 1/2 ł., Markowej wdowy 1/4 ł. (RP).
5. Dziesięcina:
1418 plebanowi w Łukowie (ZDM I 328).
1529 z całej wsi 4 grzywny. wikariuszom w Trzebieszowie (LR 423).
Źródło: Dzieje Lubelszczyzny. Tom III. Słownik historyczno-geograficzny województwa lubelskiego w średniowieczu, oprac. Stanisław Kuraś, Warszawa 1983, s. 95-96
RP: Rejestry poborowe województwa lubelskiego.
Rejestr z r. 1531: wyd. A. Pawiński, Polska XVI w. pod względem geograficzno-statystycznym opisana, t. IV, Warszawa 1886.
Rejestr z r. 1533: Archiwum Główne Akt Dawnych w Warszawie, Archiwum Skarbu Koronnego I, t. 33, k. 181-289.
1531-1533
Do parafii Łuków należą: Czerśl, Dębowica, Dminin, Domaszownica, Gołaszyn, Gostchorza, Jastrzębie, Jedwy, Jeziory, Kosiorki, Krasusa, Krynka, Lawki, Lazy, Nurzyna, Role, Ryżki, Sąciaszka, Strzyżów, Świdry Małe i Wielkie, Szczygły, Turzerogi, Wola, Zalesie, Zarzecze.
Do parafii Trzebieszów należą: Celiny, Jurki, Karwów, Kąkolewnica, Kurów, Leszczanka, Mościska, Olszownica, Płody, Popławy, Rogale, Szaniawy, Szczepanki, Wierzejki, Wola Smolna, Wola Kąkolowska, Wylamy, Wysokinin.
Do parafii Ulan należą: Bedlne, Domanin, Kłębów, Krasów, Paskudy, Rozwadów, Sędki, Stok, Strzyszów, Sobole, Wierzchowiny, Wola Chomejowa, Wola Krasowska, Zakrzów, Zarzecze.
Ziemia łukowska ukształtowała się w ramach najpierw księstwa krakowskiego i sandomierskiego, województwa sandomierskiego, a następnie, od 1474 roku, w ramach województwa lubelskiego, gdzie stanowiła odrębny powiat. Łuków stanowił również siedzibę starostwa grodowego, obok Lublina.
W dokumencie biskupa Jastrzębca z 1418 roku, oprócz miasta Łukowa wymienia się 34 wsie: Jatrzębie, Łupiny, Radomyśł, Ławki, Dębowica, Nurzyna, Karwów, Wierzejki, Opacza, Mościska, Zarzecze, Białka, Stoczek, Sobole, Dminin, Domanin, Gołąbki, Jeziory, Szczygły, Świdry, Sochacz, Czerśl, Krasusze, Strzyżew, Trzebieszów, Łazy, Kąkolewnica, Turów, Biała, Krasew, Ulan, Domaszewnica, Sieńciaszka, Rozwadów. Miejscowości te wchodziły w skład parafii łukowskiej.
Następny dokument z roku 1737 wymienia następne wsie: Bystrzyca, Wola Bystrzycka, Chordzieżka, Czarna, Ruda, Serokomla, Wola Janowa, Zakepie, a w Liber Beneficjorum Długosza w tym samym czasie występuje: miasto Tuchowicz, Radoryż Wielki, Jeleniec, Jeleniecka Wola, Sarnów, Wola Sarnowska. Mało wiemy o miejscowościach położonych w pólnocno-wscodniej części Ziemi Łukowskiej. Dokumenty z lat 1430, 1435 i 1448 wymieniają tylko 7 miejscowości: Zbuczyn, Pruszyn, Rudki, Wyczółki, Siedlce, Golice i Krzesk.
Parafie ziemi łukowskiej:
Łuków, Przemienienia Pańskiego (od XI/XII w.?), 1254-1257 stolica biskupstwa.
– Domanice – kościół filialny z wydzielonym okręgiem, od 1747 samodzielna parafia (księgi metrykalne i kronika parafialna od 1769)
Tuchowicz, św. Marii Magdaleny (przed 1350-1351), +Nikodem_ok
Zbuczyn, św. Stanisława BM i Aniołów Stróżów (1418 – erekcja powtórna), obecnie dekanat
Pruszyn (1430), obecnie dekanat zbuczyński
Trzebieszów, Dziesięciu Tysięcy Rycerzy Męczenników (1430),
– Kąkolewnica – kościół filialny od XVIII w.
Ulan, św. Małgorzaty (ok. 1440),
Serokomla (1444–1445),
Kozirynek (Radzyń, 1456),
Siedlce (1532),
Radoryż (1588),
Stanin, Trójcy Świętej (1599),
Adamów (), –
Wojcieszków (), –
Inne parafie obejmujące teren ziemi łukowskiej:
Kock (przed 1327 r.).
Wilczyska (przed 1325–1328) i Wojcieszków.
Powrót z manewrów
Podkute buty tłuką bruk:
raz, dwa, trzy, cztery — raz, dwa, trzy —
w jednej kompanii dwie kompanie nóg:
trach, trach, trach, trach, trach.
Podkute buty rumocą jak werble:
raz, dwa, trzy, cztery — raz, dwa, trzy —
pękają w bruku zygzakami szczerby
i kamień miele się w piach.
Continue reading
Fajnie że mamy w naszym kraju wolność słowa
Że człowiek jest człowiekiem a umową umowa
Fajnie mieć rządzących wiernych konstytucji
A nie clownów w cyrku politycznej prostytucji
Fajnie że ludzie są tu zjednoczeni
A nie wiecznie podzieleni i na zawsze skłoceni
Fajnie że prezydent miewa własne zdanie
Że nie jest niczym kelner na każde zawołanie
Continue reading
Oj, nie będzie na dworskim
kopaniny kopał
oj, dziedzic dzieciska
niech mu w lesie kopią
Oj, stawiał Wojciech sągi
u szlachcica w lesie
dał mu z wilka łapę
żonie, dzieciom, niesie
Oj o chłodzie, o głodzie,
w tym zielonym borze,
pracuj, chłopie dzień i noc
nikt ci nie pomoże
Oj o chłodzie, o głodzie,
bez kawałka chleba
oj nie jadaj, nie gadaj
pójdziesz wnet do nieba
Oj skończy się nam, skończy
wasze mordowanie
oj, kiej człowiek człowiekowi
nie-wilkiem zostanie
Oj nie długo się skończy
wasze mordowanie
jak Jakubek z chłopami
zrobi szlachcie pranie
Oj skończy się nam, skończy
nasze mordowanie
oj bo Szela Jakubek
robi szlachcie pranie
