Jak się okazuje, nie wszystkie wielkopolskie pułki piechoty wróciły w 1920 r. z wojny polsko-bolszewickiej od razu do docelowych garnizonów.
Pułki, które w chwili organizacji zajmowały poniemieckie budynki koszarowe, miały to szczęście wrócić w to samo miejsce. Były to:
56 pp – m.p. Krotoszyn
57 pp – m.p. Poznań
58 pp – m.p. Poznań
59 pp – m.p. Inowrocław
60 pp – m.p. Ostrów i Pleszew (II b.) -> Ostrów
lub też objęły koszary po akcji rewindykacyjnej w styczniu 1920 r.:
62 pp – m.p. Bydgoszcz
63 pp – m.p. Toruń
64 pp – m.p. Grudziądz
65 pp – m.p. Grudziądz i Gniew (II b.)
66 pp – m.p. Chełmno

Ponieważ po reorganizacji WP w dywizje trzypułkowe postanowiono ześrodkować dywizje w jednym rejonie dwa pułki zamieniły się garnizonami:
61 pp – Gniezno -> Bydgoszcz
69 pp – Bydgoszcz -> Gniezno

Pozostałe pułki tułały się po różnych miastach:
55 pp – Krotoszyn -> Leszno i Rawicz (III b.) Poznań (b.z.)
67 pp – Jarocin i Leszno -> Rawicz -> Kępno -> Brodnica (od 19.10.21) i Toruń (II b., b.z.)
68 pp – Biedrusko -> kilkakrotna zmiana garnizonu -> Września i Konin (od 1933 Jarocin – III b.)
70 pp – Biedrusko -> Krotoszyn -> Ostrów -> Pleszew -> Szczypiorno -> Leszno -> Jarocin -> Pleszew i Jarocin (I b. do 1928)

Najbardziej „tułacze” były pułki VII brygady rezerwowej, które do Wielkopolski wróciły w połowie września 1920 r. Ześrodkowane w okolicach Bydgoszczy pułki reorganizowały się by w grudniu 1920 r. brygada została przeformowana w 23 Dywizję Piechoty i przygotowywana do objęcia Górnego Śląska:
73 pp – Solec n. Wisłą ->Bydgoszcz -> Szamotuły -> Kępno -> Jarocin -> Ostrów ->Biedrusko -> Katowice i Oświęcim (II b.), Szczakowa (b.z.).
74 pp – Bydgoszcz -> Kościan -> Śmigiel -> Odolanów ->Kępno ->
Biedrusko -> Lubliniec i Piotrków (b.z.)
75 pp – Inowrocław -> Wolsztyn -> Ostrzeszów ->Pleszew ->Biedrusko –
> Chorzów i Rybnik (I b.), Wielkie Hajduki (III b.).