W 1909 r. Jan Idźkowski i Józef Drozdowski uruchomili w Warszawie przy ul. Ogrodowej odlewnię czcionek występującą od tej pory pod nazwą Jan Idźkowski i S-ka. W 1915 r. wspólnikiem, a od 1921 r. kierownikiem został Tadeusz Drozdowski, przy czym spadkobiercy Jana Idźkowskiego zachowali swe udziały i pewien wpływ na zarząd.
W 1920 r. odlewnia przeniosła się z ul. Ogrodowej do własnej siedziby przy ul. Rejtana 16. W 1937 r. spółka nabyła urządzenia dawnej odlewni czcionek Samuela Orgelbranda od drukarzy-braci Kazimierza i Eugeniusza Koziańskich (w 1919 r. przejęli majątek upadłego przedsiębiorstwa Samuela Orgelbranda Synowie). Jednocześnie trwała rozbudowa siedziby przy ul. Rejtana 16. W nowoczesnym budynku przewidywano uruchomienie produkcji matryc linotypowych przez firmę Tadeusz Drozdowski i S-ka będącą przedstawicielem firmy Linotype w Polsce.

Współpracownikiem (?) odlewni był wybitny grafik Adam Połtawski, twórca tzw. polskiej antykwy (Antykwa Połtawskiego, projekt 1928 r.), która została pierwszy raz odlane zostały w 1931 r.

We wrześniu 1939 r., Tadeusz Drozdowski obawiając się konfiskaty matryc ukrył je angażując do tego przedsięwzięcia zaufanych pracowników. Ocalałe matryce okazały się bezcenne w momencie uruchamiania na nowo firmy Jan Idźkowski i S-ka w 1945 r., która wkrótce została upaństwowiona i do 1992 r. działała w tym samym miejscu jako Odlewnia Czcionek. Po jej likwidacji zbiór matryc
trafił do Muzeum Książki Artystycznej w Łodzi, prowadzonego przez Jadwigę i Janusza P. Tryznów.

Pisma:
1922 r. – Baccarat, polska adaptacja pisma Edel Grotesque; odmiana wąska – Helios
???? r. – Blok, polska adaptacja pisma Hermes Grotesk (odlewnia Williama Wöllmera)
???? r. – Apis (odmiana wąska pisma Blok), polska adaptacja pisma Block (odlewnia Hermann Berthold AG)
1928 r. – Wisła, pisanka, polska wersja pisma Butterfly projektu Wylly’ego Schumanna (1927)
1929 r. – Chaim tłusty, pismo hebrajskie autorstwa Jana Levitta
1930 r. – Rex, bezszeryfowe pismo jednoelementowe
1931 r. – Antykwa Połtawskiego, dwuelementowa antykwa klasycystyczna,
1931 r. – Cyklop, pismo dwuelementowe, bezszeryfowe
1931 r. – Paneuropa, polska wersja pisma Futura projektu Paula Rennera (1927)
1934 r. – Nil, szeryfowa antykwa linearna, wzorowane na piśmie Memphis
1936 r. – Chaim ściągły, pismo hebrajskie
1937 r. – Narew, pisanka
1938 r. – Olza (Nysa), pseudoklasycystyczna antykwa, polska wersja pisma Mondial projektu Hansa Bohna (1936)

Źródło: Paweł Tanewski, „Wokół SGH. Domy – ludzie – zdarzenia”, Warszawa 2012 (978-83-7378-771-1)
http://www.dwutygodnik.com/artykul/5828-chaim-z-warszawy.html

Poszukuję:
Jan Idźkowski i S-ka: odlewnia czcionek, fabryka linij mosiężnych, kaszt, regałów i czcionek drewnianych. Wzory czcionek, Część 1, Warszawa 1925 r. (146 stron)
Jan Idźkowski i S-ka: odlewnia czcionek, fabryka linij mosiężnych, kaszt, regałów i czcionek drewnianych. Wzory pism, Część 1, Warszawa 1930 r. (176 stron)