Przerost administracji w czasach nam współczesnych jest już chyba legendarny. W czasach II RP władze MSW dążyły do redukcji etatów w urzędach I i II instancji.  W 1933 r. Minister Spraw Wewnętrznych pisał do Premiera Rządu RP:
Na urząd wojewódzki przypada przy pełnym dotychczasowym etacie średnio zaledwie 81 urzędników (8 kierowników i 73 wykonawczych), na jedno starostwo zaś – średnio 12 1/2 urzędników, z których 10 1/2 wykonawczych.

Antoni Bartkowiak urodził się 25 kwietnia 1897 r. w Nockowie, pow. śremski, w rodzinie Stanisława i Antoniny z domu Olejniczak.
W chwili wybuchu Powstania wielkopolskiego znajdował się w składzie pilotów niemieckich 13 Flieger Ersatze Abteilung w Bydgoszczy. 13 stycznia 1919 r. w drugiej, udanej próbie ucieczki po przeleceniu linii frontu oraz rozpoznaniu w rejonie Gniezna oddziałów powstańczych wylądował uprowadzonym samolotem typu Albatros na polu i poprosił o przyjęcie do powstania wraz z własnym samolotem. Następnie latał w składzie 4 Eskadry Wielkopolskiej. Od 29 kwietnia 1920 r. brał udział w walkach na froncie na Ukrainie. Przydzielony do 15-tej eskadry myśliwskiej, szczególnie odznaczył się w obronie Lwowa przed konnicą Budiennego oraz w akcji kawalerii płk. Rómmla pod Zamościem. Zginął śmiercią lotnika w czasie oblotu samolotu w Warszawie w 1922 r., pochowany na cmentarzu na Powązkach.

Więcej także Andrzej Bartkowiak (biogram)

11 listopada 1918 roku w Olkuszu zawiązał się ochotniczy V Batalion Strzelców Olkuskich im. płk. Francesco Nullo, na którego czele stanął por. Bogdan Ferencowicz. 8 stycznia 1919 r. już pod dowództwem kpt. T. Mazurkiewicza batalion wyjechał na odsiecz Lwowa. Na froncie przeciwukraińskim walczył pod Gródkiem Jagiellońskim, Kiernicami, Lubieniem Wielkim i Czerlanami.
5 maja 1919 r. włączony w skład 9 Pułku Piechoty Legionów jako jego III Batalion.

Kolejno dowódcą drużyny, kierownikiem kancelarii batalionu, szefem kompanii i dowódcą plutonu w tym batalionie był późniejszy mjr (gen. bryg.) Konrad Krajewski – we wrześniu 1939 r. dowódca I batalionu 95 pułku piechoty

W okresie między Świętem Zmarłych a Świętem Niepodległości na terenie całego kraju organizowany był Tydzień (Propagandy) Polskiego Białego Krzyża, mający na celu zebranie środków na działalność statutową Stowarzyszenia.

Komendanci:
1926 – mjr Hörl

PKU zlikwidowana została w 1927 r.

Nakładem wydawnictwa Ajaks ukazała się długo wyczekiwana monografia wrześniowych bojów 62 Pułku Piechoty („Dzieci Bydgoskich”) autorstwa Przemysława Dymka. Do tej pory pułk nie posiadał tak solidnego opracowania opisującego jego historię, dostępnego dla szerokich mas czytelniczych.
W książce opisana jest także historia bojowa pułku w latach 1918-1920, praca pokojowa pułku w okresie międzywojennym, historia pułku w czasie kampanii 1939 r. (z uwzględnieniem losów baonu marszowego, OZN i OZ), Ordre de Bataille pułku na dzień 1 września 1939 r. oraz historia sztandaru i informacja o odznace pułkowej.

Komentarz do nowego logotypu dworca centralnego w Warszawie i zapewne ścieżki rowerowej pod nowym mostem w Bydgoszczy w programie Nie-Poważnie.