Administratorzy Parafii Wojskowej w Kowlu

~ admin

Parafia Wojskowa pw. Św. Wojciecha w Kowlu

-1921 – ks. Koppel Wilhelm

ur. 6.04.1877 Wełnowiec, św. 9.06.1906 Montefiascone, zm. 4.11.1951 Nowa Ruda
st. kap. 1.06.1919; mjr w st. spocz. 1933
Po powstaniu w 1918 roku na ochotnika zgłosił się do armii generała J. Hallera. Skierowany został do Szkoły Oficerskiej w Casagiove, później został przeniesiony do polsko-francuskiego szpitala w Sparanise, a następnie został przydzielony do 50 Pułku Artylerii Strzelców Kresowych (1 sierpnia 1919), gdzie pozostał aż do przybycia w okresie powstań śląskich i plebiscytu na Górny Śląsk. (…) pełnił funkcję proboszcza wojskowego w Włodzimierzu, Częstochowie i Katowicach. Był zastępcą dziekana wojskowego w Brześciu, a następnie służył w Kowlu

…-1923-… – k. Żyźniewski Antoni

ur. 17.05.1878
st. kap.
1919, proboszcz Rembertów. W latach 1925-1928 był kapelanem wojskowym w Lublinie.
701/1/60 s.226-235 Romer – Prośba o odwołanie ks. Żyźniewskiego

…1924-1928… – ks. Koppel Wilhelm

kier. rej. duszp. i prob. par. wojsk. Kowel

…1932-1934 – ks. Zawadzki Michał

ur. 29.09.1900
kpl. rez. pow. do sł. czyn. 1.12.1930; kapelan 1.03.1931
1934 na stan. adm. par. wojsk. w Mołodecznie, 1938-1939 w 59 pp Inowrocław

1934-1936 – ks. Malawski Władysław

ur. 13/26.03.1890 Biłgoraj, św. 24.04.1914 Petersburg, zm. 27.02.1984 Biłgoraj
mjr 1938
w październiku 1928 roku ponownie do armii, zostając od razu administratorem parafii wojskowej 86 Pułku Piechoty (wcześniej Mińskiego Pułku Strzelców) oraz 19 Pułku Artylerii Lekkiej w Mołodecznie (…) został przeniesiony pod koniec czerwca 1934 roku na kapelana do parafii 50 Pułku Piechoty Strzelców Kresowych im. Francesco Nullo w Kowlu na Wołyniu. Dwa lata później (tzn. w 1936), otrzymał już nominację na administratora parafii wojskowej (pw. św. Piotra i Pawła), 25 Pułku Ułanów Wielkopolskich, stacjonujących w Prużanie,
http://bilgoraj.com.pl/ksiadz-major-wladyslaw-malawski-zapomniany-bilgorajanin,,4,11,11,1,18928,n.html

-1939 – ks. Wyrostek Jan

ur. 4.12.1891 Ratułów; św. 1924 Kraków; zm. 12.03.1953 Zakopane
kapelan 1.01.1927; st. spocz. 31.05.1939; ranny w kampanii wrześniowej CAW 120.63.630
W okresie 29 XI 1930 – 31 IV 1931 był kapelanem pomocniczym przy parafii wojskowej we Lwowie, następnie jako kapelan garnizonu twierdzy Brześć n. Bugiem. 31 V 1939 przeniesiony został w stan spoczynku. Po wojnie proboszcz parafii pw. św. Marcina w Starym Lesie (diecezja opolska, dekant głuchołaski) w latach 1948-1950. Jesienią 1951 r. zamieszkał w Skrzypnem [gm. Szaflary, pow. nowotarski] (…) odprawiał msze dla wiernych, głosił kazania, zapoczątkował budowę mieszkania dla księdza i pomieszczeń gospodarczych. Rezydował 13 miesięcy, zmarł nagle na zawał serca w 1953 r.
Historia i dzień dzisiejszy parafii i miejscowości karpackich, pr. zb. pod red. Jana Gacka i Adama Kustwana, Nowy Targ 2011 [ISBN 978-83-60306-66-6]

Wojewodowie wołyńscy II RP

~ admin

W związku z napiętą sytuacją narodowościową i polityczną w województwach wschodnich rząd zdecydował się na utworzenie Korpusu Ochrony Pogranicza oraz na częściową militaryzację tych województw, mianując trzech generałów wojewodami: 29 VIII 1924 r. Kajetana Olszewskiego wojewodą wołyńskim i Mariana Januszajtisa wojewodą nowogródzkim, a kilka tygodni później Kazimierza Młodzianowskiego wojewodą poleskim. Na stanowisku tym Olszewski pozostał do 4 II 1925 r.

ŁUCK.
— Objęcie urzędowania przez nowego wojewodę.
Dnia 11 b.m. przyjechał do Łucka nowo mianowany wojewoda – gen. Kajetan Olszewski i objął urzędowanie.

Polska Zbrojna, Warszawa, 19 września 1924 r. Rok IV, nr 257, s. 7

Jan Krzakowski 14 marca 1921 – 7 lipca 1921
Tadeusz Łada 7 lipca 1921 – 12 sierpnia 1921 (p.o.)
Stanisław Downarowicz 13 sierpnia 1921 – 19 września 1921
Tadeusz Dworakowski 10 października 1921 – 15 marca 1922 (p.o.)
Mieczysław Mickiewicz 22 lutego 1922 – 1 lutego 1923
Stanisław Srokowski 1 lutego 1923 – 29 sierpnia 1924
Kajetan Olszewski 11 września 1924 – 4 lutego 1925
Aleksander Dębski 4 lutego 1925 – 28 sierpnia 1926
Władysław Mech 28 sierpnia 1926 – 9 lipca 1928
Henryk Józewski 9 lipca 1928 – 29 grudnia 1929
Józef Śleszyński 13 stycznia 1930 – 5 czerwca 1930 (p.o.)
Henryk Józewski 5 czerwca 1930 – 13 kwietnia 1938
Aleksander Hauke-Nowak 13 kwietnia 1938 – 17 września 1939

Nadanie nazwy 50 Pułkowi Piechoty

~ admin

Dz.Rozk. M.S.Wojsk. nr 2, poz. 25 z 4 marca 1938 r.

Dep. Dow. Og 1590-13 P.U.
50 p. p. — nadanie nazwy.
50 pułkowi piechoty nadaję nazwę:
„50 PUŁK PIECHOTY
IM. FRANCESCO NULLO“.
W związku z tym zarządzam noszenie przez żołnierzy tego pułku na naramiennikach kurtek i płaszczy — zamiast dotychczasowej numeracji — inicjałów „F. N.“, według wzoru jak załącznik do niniejszej pozycji.
Inicjały:
— dla oficerów i chorążych są haftowane nić­mi metalowymi oksydowanymi na stare srebro,
— dla podoficerów niżej stopnia chorążego i szeregowców są wykonane z białego matowanego metalu.
Podoficerom zawodowym zezwalam na noszenie przy ubiorze poza służbowym inicjałów haftowanych.

Oddział Wydzielony 30 DP w Małopolsce Wschodniej 1938/1939

~ admin

Ze wspomnień mjr. Seweryna Kozyry

W miesiącu grudniu 1938 znalazłem się i ja ze swym Oddziałem Wydzielonym z 30 Dywizji Piechoty z Polesia – w sile jednej kompanii strzeleckiej + pluton ciężkich karabinów maszynowych, w sumie około plus minus 200 ludzi we wsi Jawora/pow. Turka i Stryjem woj. lwowskie ze znanym celem. Wchodziłem w skład batalionu dowodzącego przez mjr. Szlichtingera w 79 p.p. Moja kompania miała: 3 plutony strzeleckie i jeden pluton C.K.M. pod dowództwem oficerów w stopniu p.poruczników w tym, że dowódcy plutonu C.K.M. był porucznikiem. Ja w tym czasie byłem kapitanem. Posiadałem jedną kuchnię polową, jeden wóz przykuchenny, jeden wóz sanitarny, 2 wozy amunicyjne. Jednostek ognia ostrej amunicji miałem 6 z tym, że 2 jednostki stale były przy żołnierzach, a 4 jednostki na wozach.
Były to piękne strony i okolice. Niedaleko słynny Rozłucz i Sianki. Tu są źródła Dniestru i Stryja i Sanu. Continue reading →

Łączność 27 DP

~ admin

Dowódca łączności 27 DP – kpt. sł. st. KMIECIK Stanisław (ciężko ranny w nogę na skrzyżowaniu w Błądzimiu, bombardowanie)
Kompania telefoniczna – d-ca – kpt. MILÓWKA Stanisław
– skład 4 plutony: ppor. JASTRZĘBSKI (poległ ?), …
Pluton łączności KG – d-ca – por. ZAKRZEWSKI Andrzej (kontuzjowany w Świekatowie, poległ ?)
– za-ca d-cy – por. OSTROWSKI (Oficer łącznikowy 27 DP do 2 Baonu Strzelców (Tczew) 1 IX, ciężko ranny w Świekatowie)
Pluton radio – d-ca – chor. WYRWIŃSKI Marcin (poległ ?)
Drużyna Parkowa Łączności – d-ca – nn podoficer

–

Stan liczebny wszystkich oddziałów łączności – 10 oficerów i około 360 szeregowych

D-Day i Australijczycy

~ admin

Aktywnie w dniu lądowania w Normandii brało udział około 3300 Australijczyków. Liczba ta obejmuje 2800 członków RAAF i RAF (zarówno pilotów jak i żołnierzy obsługi naziemnej), 500 marynarzy Royal Australian Navy i około 13 oficerów Australijskich Sił Imperialnych (AIF) służących w Armii Brytyjskiej (w celu zbierania doświadczeń w planowaniu i przeprowadzaniu dużych działań desantowych).
6 czerwca 1944 r. zginęło 14 Australijczyków, z czego 12 było lotnikami RAAF, a 2 członkami RAN.
Według dokumentacji CWGC, w okresie kampanii w Normandii zginęło 1117 Australijczyków (pochowano na cmentarzach lub zostało wymienione na pomnikach w całej Europie).

Dywizjony RAAF biorące udział w operacji: 451, 453, 455, 460, 461, 462, 463, 464, 466, 467.

Oficerowie biorący bezpośredni udział w lądowaniu:
ppłk William („Bill”) Thomas Robertson, szef sztabu 51st (Highland) Infantry Division; 50th (Northumbrian) Infantry Division
mjr Henry Baynton Somer „Jo” Gullett, 2IC kompanii w 7th Bn, Green Howards, Gold Beach; OIC kompanii w 8th Bn, Royal Scots
mjr Douglas („Tim”) Vincent (od 7.06) XXX Corps, 7th Armoured Division i 43rd (Wessex) Infantry Division

Zobacz też:
https://en.wikipedia.org/wiki/Australian_contribution_to_the_Battle_of_Normandy

4. Pułk Ułanów (1. Pomorski)

~ admin

W latach 1867-1870 w Bydgoszczy stał 2 szwadron Ulanen Regiment von Schmidt (1. Pommersches) Nr. 4 i stąd wyruszył na wojnę francusko-pruską (1870-1871). Po zakończeniu kampanii pułk stacjonował do 1884 r. w Diedenhofen (Thionville) w Lotaryngii a następnie w Toruniu.

Dyslokacja poszczególnych elementów pułku w okresie przed 1870 r. była następująca:
D. – Schneidemühl (Piła)
1. – Schneidemühl (Piła)
2. – Bromberg (Bydgoszcz)
3. – Nackel (Nakło)
4. – Dt. Krone (Wałcz)
5. – Schneidemühl (Piła)

W tym okresie funkcję dowódcy pułku pełnili:
1860 – v. Kleist
1866 – v. Schmidt
1870 – v. Radecke
1876 – Becker
1887 – Frhr. v. Entreß-Fürsteneck
Szefem pułku w latach 1861-1902 był General der Kavallerie Prinz Georg von Preußen (Friedrich Wilhelm Georg Ernst Prinz von Preußen, 1826-1902).

Oddział składu gorącego Zakładów Graficznych im. KEN w Bydgoszczy

~ admin

5 października 1806 r. Andrzej Fryderyk Gruenauer otworzył niewielki warsztat drukarski przy ul. Poznańskiej 35 (według ówczesnej numeracji), w którym wykonywał m.in. wszystkie druki urzędowe dla władz departamentu bydgoskiego Księstwa Warszawskiego. Już w 1814 r. zakupił od sióstr Klarysek nieruchomość przy ul. Wilhelmowskiej 20 (obecnie ul. Jagiellońska 1), do której przeniósł znacznie powiększoną i zmodernizowaną drukarnię. W tym miejscu drukarnia przetrwała do roku 2005.
Continue reading →

Tadeusz Rzepecki

~ admin

Z inicjatywy, byłego już dyrektora Zespołu Szkół nr 16, p. Andrzeja Kaczmarka w 2008 r. ulica łącząca ul. Nad Torem z ul. Koronowską w sąsiedztwie szkoły na Czyżkówku otrzymała nazwę Tadeusza Rzepeckiego.

Tadeusz Rzepecki w latach 1968-1986 był dyrektorem Szkoły Podstawowej nr 16 przy ul. Koronowskiej 74.
Continue reading →

50 p. p. — nadanie nazwy.

~ admin

50 pułkowi piechoty nadaję nazwę: „50 PUŁK PIECHOTY IM. FRANCESCO NULLO“.
W związku z tym zarządzam noszenie przez żołnierzy tego pułku na naramiennikach kurtek i płaszczy — zamiast dotychczasowej numeracji — inicjałów „F. N.“, według wzoru jak za­łącznik do niniejszej pozycji. Continue reading →

Dzień Żołnierza (Na melodię: „Siekiera, motyka”)

~ admin

Popularność Siekiery, motyki przeszła najśmielsze oczekiwania jej bezimiennych autorów. Piosenkę śpiewano nie tylko w Warszawie i w większych miastach Generalnej Guberni, ale również w oddziałach partyzanckich. Tekst został oparty na kanwie znanej i starej piosenki, jeszcze z 1917 r.: Co użyjem to dla nas, bo za sto lat nie będzie nas! Siekiera, motyka, piłka, kleszcze, chodźże Maniu, zatańcz jeszcze… Już przed wojną wykorzystywano tę melodię do przeróżnych tekstów. Na przykład w 1938 r. w książce „Wiersze żołnierskie” zamieszczono tasiemcowy utwór Dzień żołnierza pióra plut. rezerwy Aleksandra Fuska z Nowego Targu. Piosenka liczyła aż 27 zwrotek.
Continue reading →