Lkm Levis wz. 15 miał nietypowy kaliber, był podstawową bronią w armii angielskiej. W roku 1922 wprowadzony został w pułkach podhalańskich 21 DP (54 szt. na pułk) oraz 22 DP (po 27 na pułk), 24, 27 DP (27 szt. na pułk), jak również częściowo w pułkach 30 DP. Broń tę wycofano z pułków w latach 1926-1927.
Źródło: Zdzisław Jagiełło „Piechota Wojska Polskiego 1918-1939”
…pod koniec 1921 r. w WP było 120 lkm Lewis wz 15, a w sierpniu 1922 – 513 – nie wiadomo jednak, czy posiadane lkm były dostosowane do amunicji angielskiej 7,7 mm czy rosyjskiej 7,62 mm.
Źródło: Konstankiewicz
Po uporządkowaniu uzbrojenia lkm Lewis zostały wprowadzone po 27 sztuk w pp 24 i 26 DP oraz psp 22 DPG. W 30 DP pp miały po 27 lkm tego typu oprócz broni maszynowej innego systemu. Po 54 lkm było w psp 21 DPG. Ponadto przekazano 55 lkm Komendzie Głównej Batalionów Celnych. Były też propozycje uzbrojenia w nią wszystkich pułków kawalerii, ale po analizie odrzucono ten pomysł.
W tabeli dotyczącej stanu uzbrojenia WP w 1931 r. lkm Lewis nie występuje.
Źródło: Konstankiewicz (?)
700 lkm Lewis przekazano na Łotwę w latach 1924-1925 w ramach wymiany sprzętu wojskowego.
Źródło: „Na krawędzi ryzyka”
112 sztuk (i 300 Lewisów lotn.) wysłano 3 IX 1937 r. na s/s Heine do Hiszpanii (teoretycznie – na Haiti) z przeznaczeniem dla wojsk republikańskich. Pieniądze z tej transakcji poszły na FON (wpłata 164.800 zł 24 VIII 1937 r.)
Źródło: ?
Występuje w kalibrze 7,62mm.
„Ilustrowane słownictwo materjału uzbrojenia” Część II – karabiny maszynowe, podstawy i ich części składowe (1931)
Lewisy w kalibrze 7,7 występowały najpewniej w 30DP, bo tam podstawą był karabin Enfield wz.14 oraz znajdowały się posiadane wtedy Vickersy. Pozostaje pytanie w jakim kalibrze były te w 21, 22, 24 i 26 DP – w tym czasie używano tam broni austriackiej czyli bez względu na kaliber Lewisów i tak strzelały odmienną amunicją od kb i kbk Mannlicher i ckm Schwarzlose – używanych w tych dywizjach.
Źródło: Razor

Polskie fachowe czasopiśmiennictwo wojskowe z okresu międzywojennego jest dla historyka wojskowości bardzo cennym źródłem informacji. Źródłem tym cenniejszym im bardziej nie zastąpionym, w kontekście olbrzymich strat w polskim zasobie archiwalnym poniesionych w toku działań wojennych i okupacji. Stanowi ono także— często niedoceniane — świadectwo poglądów jakie prezentowała ówczesna kadra na ważne dla niej zagadnienia, tak historyczne, szkoleniowe jak i teoretyczne. W okresie międzywojennym ukazywało się 288 czasopism wydawanych przez instytucje i organizacje wojskowe.
W czasopismach tych często publikowano dokumenty, które nie zachowały się, artykuły poruszające szeroko i wnikliwie wiele niezmiernie ciekawych tematów tym ciekawszych, że pisanych przez wysoko kwalifikowanych fachowców i praktyków wojskowych. Szczególnie cenne są artykuły dotyczące wojny polsko-rosyjskiej 1920 roku, autorami których byli niejednokrotnie nie tylko świadkowie ale i kreatorzy opisywanych epizodów wojennych.
Continue reading →